Henk de Lange - Natuurtempel

La Nature est un temple où de vivants piliers
Laissent parfois sortir de confuses paroles;
L'homme y passe à travers des forêts de symboles
Qui l'observent avec des regards familiers.

(eerste vier regels van het gedicht ‘Correspondances’ van Charles Beaudelaire)

De natuur is een tempel met bezielde zuilen
Die soms hun stemmen in verwarring op doen gaan;
De mens doorkruist dit woud waar symbolen schuilen,
Die hem met vertrouwde blikken gadeslaan.

(vertaling: Petrus Hoosemans)
 
Dit gedicht stond aan de basis van mijn werk op het Pionierspad. Beaudelaire stelt de natuur voor als een woud vol symbolen die een verticale relatie tot stand brengen tussen de dagelijkse, menselijke werkelijkheid en de hogere, metafysische werkelijkheid. Deze vijf turfpilaren doen iets vergelijkbaars. Het zijn restanten uit een verdwenen tijd. Zoals de ruïnes van tempels in Athene ons  doen herinneren aan de hoogtijdagen van de Grieken, zo herinneren deze pilaren ons aan de tijd dat de natuur heilig was. De vijf pilaren stralen natuurkracht uit, zoals mythische monumenten als Stonehenge dat doen. Ze maken stil. De mensen zien de heiligheid van de natuur misschien niet meer zoals ze dat vroeger deden, maar de natuur is haar heiligheid geenszins verloren.

De turf verbindt ook dit nieuwe land met mijn geboortegrond, Drenthe. Flevoland krijgt daardoor een rijker geheugen – de geschiedenis van het turfsteken, de armoede en het harde werken van de arbeiders is verwant aan de geschiedenis van de arbeiders die Flevoland hebben drooggelegd.

Henk de Lange, 2013

 

Foto - 2013: Alice Bunt

Foto - 2013: Alice Bunt

Foto - 2013: Alice Bunt

Foto - 2013: Alice Bunt

Foto - 2013: Alice Bunt

Foto - 2013: Alice Bunt